DOoKOŁA jest spektaklem proponującym choreograficzne, interaktywne i wielozmysłowe doświadczenie najmłodszym widzom i ich opiekunom. Poprzez pracę z obiektem, ruchem, dźwiękiem i światłem artystki zachęcają uczestników do wejścia na scenę. Jej bezpieczna, artystyczna i uważnie skomponowana przestrzeń każdorazowo staje się miejscem twórczej i swobodnej eksploracji.

Spektakl powstał z wdzięczności wobec dzieci za ich wrodzoną mądrość. To właśnie one, swoim spontanicznym działaniem, wciągają dorosłych do twórczej zabawy i stają się w DOoKOŁA przewodnikami po świecie sztuki. Artystki pragną podczas trwania spektaklu obudzić swoistą jakość relacji rodzic – dziecko poprzez skomunikowanie opiekunów z ich własną, wewnętrzną, dziecięcą częścią. Instalacja stwarza dorosłym uczestnikom okazję do rozwijania własnej ekspresji, wyrażania czułości oraz pogłębiania otwartości na świat i drugiego człowieka. Taki rodzaj aktywności ma szansę przełożyć się bezpośrednio na relację z dzieckiem, którego główny przewodnik po życiu staje się bardziej uważny, czuły, responsywny, pewniejszy siebie i czujący własne potrzeby, a co za tym idzie – „mieszczący” potrzeby dziecka.

Zapraszamy do wspólnego odkrywania łagodnego, niespiesznego i wielowarstwowego świata.

Projekt jest konsekwentnym artystycznie krokiem długotrwałych poszukiwań naukowych i choreograficznych, dotyczących artystycznej pracy z dziećmi, dwóch twórczyń. Zainteresowane sztukami performatywnymi dla najmłodszych odbiorów, zgłosiły się na coaching uczący konkretnych narzędzi w tym właśnie zakresie, zorganizowany przez Art Stations Foundation w ramach Alternatywnej Akademii Tańca 2015. Gdy parę miesięcy później fundacja ogłosiła konkurs na projekt spektaklu dla dzieci od 0-6 lat, ich propozycja okazała się najlepszą spośród zgłoszeń. Realizacja ich projektu, pod artystyczną opieką Daliji Aćin Thelander – jednej z najbardziej oryginalnych twórczyń światowego teatru dla najmłodszych dzieci (autorki chociażby, dobrze znanej w Poznaniu, instalacji Baby Space), była okazją do skorzystania z jej ogromnej wiedzy. Zainspirowane tą współpracą twórczynie DOoKOŁA, w sposób artystyczny, podejmują krytyczną myśl dotyczącą koncepcji sztuk performatywnych kierowanych do najmłodszych widzów i budują wydarzenie artystyczne postrzegające taniec i choreografię w jej szerszym znaczeniu – jako jednocześnie artystyczne i społeczne doświadczenie.

Czy przestrzeń wydaje dźwięki? Ilu potrzeba rodziców by wypełnić krzykiem pokój? Ile dzieci zmieści się między podłogą a sufitem? Czy można zniknąć w pustej przestrzeni?

Jeżeli chcesz poszukać na te pytania odpowiedzi, przyjdź do Laboratorium Ruchu. Naszym polem eksploracji będzie otaczająca nas przestrzeń, a narzędziem badań staną się nasze małe i duże ciała. Będziemy słuchać, wąchać, obserwować, mierzyć i dotykać. Wprawiając nasze ciała w ruch, a przede wszystkim bawiąc się, spróbujemy odkryć otaczający nas świat na nowo.

Założeniem warsztatu jest wspólna aktywności poprzez ciało i dotyk. Razem poszukamy różnych sposobów na zabawę, która zarówno rozwija jak i zbliża do siebie obie strony. Dzieci w tym wieku przede wszystkim potrzebują nowych bodźców i eksperymentują z własnym ciałem i jego możliwościami. Istotną częścią warsztatu jest kontakt z rówieśnikami, który stwarza okazję do obserwacji i uczenia się od siebie nawzajem. Spotkajmy się i wspólnie stwórzmy żywy plac zabaw dla naszych pociech.

„i kropka” to warsztat ruchowy dla rodzin, na temat fizycznej relacji w przestrzeni pomiędzy dzieckiem a dorosłym. Wszystko zacznie się od jednej kropki na podłodze. Co ona może mieć wspólnego z ruchem? Czy rząd kropek gdzieś nas doprowadzi? A co się stanie jak kropka spotka kreskę? Będziemy bawić się będąc blisko i daleko od siebie w przestrzeni, w relacji z jedną osobą i grupą,wykorzystując wybrane komponenty tańca współczesnego.

Od dawna mam potrzebę spotkania z pedagogami tańca pracującymi z dziećmi i/lub rodzinami w obszarze improwizacji. Szczególnie interesuje mnie temat dramaturgii warsztatu/ lekcji oraz improwizacji jako jednej z metod ich prowadzenia. W swojej pracy inspiruję się m.in. praktyką włoskiego duetu Segni Mossi, łączącego znak graficzny z ruchem. W trakcie naszego spotkania podzielę się tym doświadczeniem. Mam przekonanie, że dzielenie się swoimi praktykami jest jedną z dobrych i przyjemnych form uczenia się, dlatego proponuję spotkanie dla profesjonalistów, na którym uczymy się od siebie wzajemnie.

Każdy uczestnik warsztatu ma do dyspozycji 25 minut: 15 minut na podzielenie się własną praktyką nauczania i 10 minut na pytania od grupy. Formuła zagospodarowania czasu jest dowolna: prezentacja, ćwiczenia w parach, performance, PechaKucha, wykład i inne. Do dyspozycji każdego uczestnika jest: sala z podłogą baletową, telewizor z podłączeniem do laptopa, sprzęt nagłaśniający, kawa, herbata, woda.

Zapraszam także na warsztat dla rodzin i kropka, który poprzedzi nasze spotkanie. Na jego podstawie opowiem o dramaturgii warsztatu. Podzielę się także jedną ze swoich ostatnich złych decyzji w zakresie eksperymentowania z improwizacją dla dzieci.

Spotkanie jest możliwe dzięki stypendium rezydencyjnemu w Segni Mossi przyznanemu Monice Kiwak przez Art Station Foundation by Grażyna Kulczyk.