Zanurzając się w swych indywidualnych, ale wciąż komplementarnych praktykach, australijscy artyści oferują uczestnikom intensywny trening, w którego ramach połączą swoje dotychczasowe doświadczenia.

Rosalind proponuje skupienie na oddechu, wadze ciała, kościach, cielesnych powierzchniach oraz na praktycznych narzędziach pozwalających znacząco rozszerzyć zakres ruchu. Jej praktyka wyposaża tancerzy w umiejętności konieczne, by zrozumieć indywidualne historie zapisane w ich ciałach i to, jak nieustannie renegocjować je w tańcu. Jej metoda polega na zwracaniu uwagi na to, jak taniec powstaje i jak tworzyć go w czasie rzeczywistym obierając – zarówno jako punkt wyjścia, jak i taneczny budulec – materialność własnego ciała.

Andrew praktykuje solową improwizację i rozwija ją poprzez doskonalenie takich narzędzi jak oddech, ciało, głos, wyobraźnia i komunikacja. Podczas pracy z Andrew każdy uczestnik rozwija indywidualny styl performowania, a doskonalone umiejętności wspierają performującego w podejmowaniu decyzji podczas samego aktu wykonywania. Te narzędzia, umiejętności i trenowane procesy angażują przede wszystkim uwagę i są dodatkowo napędzane przez pragnienie komunikacji.

Uczestnicy coachingu powinni spodziewać się przede wszystkim przyjemności.