…pomyślałem, że wszystkie rzeczy zdarzają się każdemu teraz, dokładnie teraz. Mijają wieki, a tylko w teraźniejszości dokonują się fakty, niezliczeni ludzie, a to, co rzeczywiście się zdarza, zdarza się właśnie mnie… / Borges

„Zacytowany jako motto fragment Ogrodu o rozwidlających się ścieżkach J. L. Borgesa doskonale komentuje obszar moich inspiracji i refleksji w sztuce. Formułowane wypowiedzi dotyczą osobistych, prywatnych przeżyć. Dotyczą czasu przeszłego, teraźniejszego, przyszłego. Mówią o refleksjach wynikających z doświadczania rzeczywistości. Opowiadają o zdarzeniach, miejscach, przedmiotach. „Własny” punkt widzenia jest jedynym, z jakiego mogę formułować wypowiedź artystyczną. Przetransponowany w postać materialną stanowi ekspresję i syntezę subiektywnego przeżycia. Z pewnością, obszar świata prywatnego jest podobny do wielu innych, zdawać się może banalny i zwykły, ale „zdarza się właśnie mnie”. W pracy podejmuję wątek czasu, przestrzeni, przeżycia, pamięci, obecności. Tematyka pamięci, czasu, zanikania śladów obecności towarzyszy mi od dawna.

Katarzyna Podgórska-Glonti