.JPG)
Dorota Nieznalska jest znana szerokiej publiczności jako autorka okrytej złą sławą “Pasji” (2001). Mimo rozgłosu, jaki przyniosła młodej artystce ta instalacja, jej twórczość pozostaje nieznana. Wystawa postawiła sobie za cel zmienienie tej sytuacji poprzez prezentację kilku z szeregu prac zrealizowanych przez Nieznalską w ostatnich latach – od powstałej w 1999 roku serii fotografii bez tytułu [suka], przez “Potencję” (2001), “Implantację perwersji” (2004-2005) i “Pozycję modlitewną” (2005), po najnowsze, niepokazywane jeszcze w Polsce, obiekty rzeźbiarskie Nr 44. Realizacje te pozwoliły dostrzec jeden z dominujących w twórczości Nieznalskiej wątków (którego “Pasja” jest także elementem) – strukturę męskiej dominacji i przemocy.
Dorota Nieznalska należy do tych artystek krytycznych, które bardziej interesuje analiza postaw i zachowań zaobserwowanych w życiu, niż przyglądanie się medialnym kreacjom męskości. Artystka śledzi przejawy męskiej dominacji i przemocy zarówno w sferze prywatnej jak i publicznej, skupiając się przede wszystkim na relacjach rodzinnych i działaniach państwa. Przyglądając się dominacji, Nieznalska koncentruje się przede wszystkim na narzucaniu jej poprzez regulację porządku społecznego za pośrednictwem schematów myślenia, postrzegania i oceny, niejednokrotnie także emocji.
Prace Nieznalskiej są mocno osadzone w rodzimym kontekście, odnosząc się do kształtujących polską mentalność wyobrażeń i stereotypów. Tak jest też w pracy zatytułowanej Nr 44, której tematem jest niezwykle, według artystki, rozpowszechniona w Polsce postawa mesjanistyczna. Artystka krytykuje związane z nią uzurpowanie sobie przez wielu wyjątkowej roli i zwraca uwagę na niebezpieczeństwa zniewolenia jakie ona z sobą niesie.
Wystawie towarzyszyła dyskusja panelowa “Sprawa Doroty N.”, która miała na celu przeanalizowanie wydarzeń związanych z oskarżeniem Nieznalskiej w 2001 r. za obrazę uczuć religijnych w związku z wystawieniem instalacji “Pasja” w Galerii Wyspa w Gdańsku. Dyskutanci reprezentujący kilka instytucji kształtujących życie artystyczne w Polsce rozmawiali o “sprawie Doroty N.”. Rozmowa koncentrowała się między innymi na przebiegu procesu i reakcjach mediów, środowisk artystycznych i akademickich. Refleksja dotyczyła także konsekwencji sprawy dla przebiegu kariery artystki, ale i całego życia artystycznego w Polsce. Podjęto także próbę przewidzenia innego biegu wypadków. W dyskusji, którą poprowadziła kurator wystawy Agata Jakubowska, wzięli udział: Grażyna Kulczyk, Łukasz Guzek, Dorota Jarecka, Grzegorz Klaman, Piotr Piotrowski oraz Hanna Wróblewska.