Rzecz jest o tancerzach i choreografach, ale nie o tańcu. O ludziach. Nie chcę jednak całkowicie uciekać od tańca, od którego wszystko się zaczęło.
Chcę, żeby było tak, jak oni chcą. Robimy zatem zdjęcia w parkach, pokojach, w trawie, w wannie, na kanapie, pod prysznicem i na białym tle. Zrobimy zdjęcia wszędzie tam, gdzie zapragniemy i z czym tylko zapragniemy. Gdzie oni zapragną.
Zdjęcia mają charakter osobisty. Fotografuję miejsca, motywy, przedmioty, sytuacje, projekcje, a czasami pewnie też marzenia moich bohaterów. Ma być prawdziwie i jest. Przecież wszystko, co fotografujemy, istnieje naprawdę. Nawet jeśli nam się tylko wydaje, to właśnie jest ta prawda.
Projekt zakłada cykliczne powtarzanie zdjęć i dokumentowanie aktualnego stanu rzeczy. Co kilka lat.
Jakub Wittchen od kilku lat intensywnie fotografuje taniec współczesny w Polsce. Dokumentuje najważniejsze wydarzenia taneczne w kraju. W roku 2010 rozpoczął pracę nad długoterminowym projektem pod nazwą „Człowiek Tańca”. Aktualnie fotografuje polskich tancerzy w ramach drugiej edycji tego projektu, która realizowana jest przy wsparciu Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk. Powstałe fotografie będzie można zobaczyć w czerwcu 2014roku podczas wystawy w ramach Malta Festival Poznań/ Stary Browar Nowy Taniec na Malcie.
Wittchen od lat stale współpracuje z programem Stary Browar Nowy Taniec Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk w Poznaniu oraz Instytutem Muzyki i Tańca w Warszawie. Fotografuje również dla Teatru Nowego w Poznaniu oraz wielu innych podmiotów związanych z szeroko pojętą kulturą. W latach 2008 – 2012 był współwłaścicielem Agencji Fotograficznej Master-Art. Robił zdjęcia dla dużych klientów biznesowych (m.in. Stary Browar, Bricomarche, Intermarche, Hilding Polska, Lech Poznań, Makro Cash and Carry Polska itd.). Od 2013 roku pracuje na własną rękę i fotografuje dla kultury i biznesu.
Jest autorem zdjęć do książek: „Sztuka do odkrycia. Szkice o polskim tańcu”, „Między Niebem a Ziemią – Teatr Biuro Podróży”, „Nowy Taniec Rewolucje Ciała”, „Pokolenie Solo” oraz wielu publikacji w magazynach związanych z kulturą („Teatr”, „Didaskalia”, „Czas kultury”).