Odkąd odrzuciliśmy pojęcia takie jak dusza, nasza relacja z ciałem niezwykle się skomplikowała. Pomimo że wciąż ulegamy procesom o naturze emocjonalnej, posiadamy zdolność racjonalno-medycznej analizy tychże procesów. Wobec tego w której sferze leży nasza tożsamość? Właściwie po co ona istnieje? A jednak tożsamość jest jedyną rzeczą, która daje nam możliwość wyodrębnienia siebie z bezładnej masy materii. Zatem, jeśli tożsamość to nasze ciało i wszystko co w nim zawarte to, gdzie leży granica pomiędzy fizjologiczną częścią ciała a tą częścią, która stanowi moją tożsamość? „Ja” stało się rzeczą, albo na odwrót – rzeczy stały się mną. Niezależnie jak to nazwiemy, wszystko staje się platformą do eksperymentów i konsumpcji.