Moja aktualna praktyka ruchowa koncentruje się na poszukiwaniu i zgłębianiu ucieleśnionych wyobrażeń. Pozwala ona przekształcać się ciału w wielorakie byty i przyznaje mu swego rodzaju autonomię – własny język i sprawczość. W spektaklu zestawiam tę praktykę ze swoimi wczesnymi doświadczeniami ruchowymi – dziecięcą karierą gimnastyczną zdominowaną przez dyscyplinę i rywalizację – i za filozofką Catherine Malabou stawiam pytania o ontologiczną plastyczność i możliwości świadomej zmiany. Jak jesteśmy kształtowani przez nasze działania? Jak stajemy się czymś/kimś poprzez własne wyobrażenia, a jak przez codzienną aktywność i jej jakości? Jakiego rodzaju korzyści kierują naszymi wyborami? I wreszcie, jak wiele uwagi poświęcamy uwarunkowaniom zewnętrznym, a jak wiele krajobrazom i językom, które możemy znaleźć w nas samych?