Audio-choreografia jako strategia poszerzania medium choreograficznego.W proponowanym projekcie chciałabym się skupić na poszerzeniu choreografii w jej warstwie dźwiękowej, jako medium do słuchania, a tym samym pobudzania ciała, wyobraźni, umysłu i zmysłów do działania na innym polu niż wzrokowym. Przestrzenią choreografii nie będzie już przestrzeń sceny, ale cała audio-trajektoria od źródła dźwięku, gdzie był on produkowany i nagrywany, aż po percepcję odbiorców.“Audio-choreografia” to narzędzie pracy, które chciałabym wypracować jako propozycję poszerzenia pola działalności choreograficznej podczas pandemii oraz próbę translacji tańca na inne medium. Stworzenie “audio-choreografii” jest próbą wykształcenia nowego języka artystycznego i odmiennej ontologii tańca.Podczas realizacji projektu będę również eksplorować możliwości odbioru choreografii przez osoby z niepełnosprawnością wzroku, aby w ten sposób poszerzyć narzędzia zwiększające dostep do tego medium. Forma podcastu realizowana bedzie w ten sposób, by eksplorować pozawzrokowe możliwości odbioru choreografii i poszerzenie możliwości jej odbioru poprzez zmysł słuchu w skali wiekszej niż ma to miejsce podczas spektakli choreograficznych na żywo.