Przenosząc na taniec zasady tradycyjnego karaoke, przy użyciu narzędzi komercyjnej branży rozrywkowej i udziale publiczności, Dance Karaoke rewitalizuje pojęcie wspólnotowości w tańcu („tańczenia razem” niegdyś tak popularnego i przypisanego do publicznych przestrzeni i okazji).

Oddając się radości kopiowania tańca gwiazd muzycznych teledysków, ale i specjalnie nagranych w prywatnych sytuacjach zwykłych ludzi poproszonych o taniec do swojej ulubionej muzyki, praca proponuje także refleksję nad zalewającą nas kulturą celebrytów, których (nie tylko ruchy) chcemy naśladować, pozwalając jednocześnie by przez chwilę solowego tańca przed ekranem, każdy poczuł się jak jedna z gwiazd lub swój własny taniec podniósł do rangi gwiazdorskiej.