Pracując nad spektaklem, potraktowaliśmy dramaty Kane jako jeden wielowymiarowy tekst stanowiący drastyczną, przepojoną bólem wizję człowieka. Ważnym założeniem była rezygnacja z dialogów i wyraźnej struktury dramaturgicznej. Naszym celem było przeniknięcie do istoty twórczości Sary Kane, do tej sfery doświadczenia, która jest jak sen poprzedzający słowa. Sen, z którego narodzili się „Oczyszczeni”, „Miłość Fedry”, „Łaknąć”. Chcieliśmy ujrzeć bohaterów Kane w bardziej esencjonalnym wymiarze, jako ludzi odartych ze słów, w ich podstawowych impulsach i dążeniach. Tak więc spektakl ten nie jest interpretacją twórczości Kane – jest on skokiem w mrok jej utworów.
Przedstawienie jest kontynuacją zainicjowanego dwa lata temu projektu badawczego pod nazwą „Taniec śniącego ciała”, którego celem jest wprowadzenie do praktyki teatralnej idei i metod psychologii zorientowanej na proces Arnolda Mindella. Bardzo ważnym elementem projektu jest stała współpraca z Akademią Psychologii Zorientowanej na Proces w Warszawie. Opiekę merytoryczną, jak również niezbędne konsultacje, zapewniają nam wybitni znawcy tej dziedziny psychologii: Agnieszka Wróblewską i Tomasz Teodorczyk.

