Prześledzeniu historii i twórczości Yanki Rudzkiej w celu odzyskania jej dla historii polskiego tańca i choreografii poświęcona była część badawcza projektu w 2016r. zwieńczona sympozjum na stworzonym onegdaj przez Rudzką Wydziale Tańca Federalnego Uniwersytetu Bahia. Równie istotną częścią przedsięwzięcia stała się praktyczna i twórcza refleksja nad osiągnięciami Rudzkiej i poszukiwanie w jej pracy impulsów i inspiracji dla oryginalnego spektaklu (ZACZYN, chor. Joanna Leśnierowska i Janusz Orlik), który połączył polskich i salwadorskich tancerzy pozwalając na zbliżenie obu środowisk tanecznych (kwiecień 2016). Głównym tematem pracy i projektu stał się przede wszystkim moment spotkania w praktyce tanecznej opartej na analizie i inspiracjach kulturą tradycyjną i transowymi tańcami – zarówno Brazylii (samba w wielu odmianach), jak i Polski (niestylizowane tańce ludowe – wirowe oberki i mazurki). Spektakl, którego twórczą zasadą była wymiana doświadczeń, partnerstwo i dialog, stał się w pewnym sensie raportem ze wspólnej podróży do źródeł i z powrotem – oraz powtórzeniem gestu Yanki Rudzkiej (jej podróży do Brazylii i dzielenia się taneczną wiedzą przy jednoczesnym szczerym i pełnym szacunku zainteresowaniu lokalną kulturą Bahia). Pozwolił także na praktyczną refleksję nad wspólnotowym, ekstatycznym i transformacyjnym wymiarem tańca.
Projekt, który w całości odbył się w Salwadorze de Bahia, zwieńczyły, obok premiery ZACZYNU, pokazy polskich spektakli na festiwalu Vivadanca i e-publikacja Między śladami historii a okruchami pamięci, pod redakcją Macieja Rożalskiego i Joanny Leśnierowskiej (w języku polskim i portugalskim, 2016).
Projekt Yanka Rudzka 2016 był częścią obchodów Roku Kultury Polskiej w Brazylii.
Polskie artystki awangardy tanecznej w Polsce. Historie i rekonstrukcje
galeria zdjęć z projektu
wywiad z Joanną Leśnierowską i Maciejem Rożalskim
