Chciałabym zachęcić uczestników AAT do świadomego i płynnego korzystania z hybryd dostępnych performerom w 2019 roku – działania pomiędzy tańczeniem, poruszaniem się, obecnością w przestrzeni, występowaniem, odgrywaniem, doświadczaniem, komponowaniem, układaniem kroków, odrzuceniem choreografii, wchodzeniem w trans, uzdrawianiem, klaunadą, wchodzeniem w interakcje z widzami, itp. Również tak będzie skonstruowany mój warsztat. Horyzontalnie potraktujemy ruch, słowo, dźwięk i wyobraźnię. Codzienna intensywna praktyka sprawi, że twórcze działanie i taniec nie będą wysiłkiem, ale dostępną formą bycia. Sięgniemy po zewnętrzną motywację dla ruchu w postaci muzyki, pracy z przestrzenią czy z grupą, a także po metody z technik somatycznych, które zasilą wewnętrzną motywacją i odczuwaną przyjemność. Wspólnie będziemy tworzyć mapy swoich praktyk choreograficznych. Zadbamy o przestrzeń wsparcia i będziemy uczyć się od siebie nawzajem. Nie będziemy czekać na to, aż osiągniemy pewność swoich wyborów, ale będziemy ćwiczyć tworzenie z miejsca niepewności i ryzyka. Zaakceptujemy ciało i sztukę, jako mediatora między tym co zrozumiałe czy nazwane, tym co świadomie wybieramy, a tym, co nieznane i dopiero zaczyna wyłaniać się z mroku.