„surface.territory” to choreografia na przestrzeń, ciało, materię i czas. W spektaklu performer wkracza w i staje się częścią minimalistycznego krajobrazu rozciągniętego na podłodze sali teatralnej. Podróżuje przez niego napotykając przedmioty-materiały, którym nadaje kształt i przez które sam się zmienia. To w tych spotkaniach, interakcjach manifestuje się obecność jego – performera, jak i materii – partnera. Materia jest tu traktowana jako jedyne doświadczenie, co do którego możemy mieć pewność, że je podzielamy. Nie jest też jedynie dekoracją czy tłem dla działań ludzkich, spotkanie z nią jest raczej ważnym, intymnym współtworzącym nas doświadczeniem. Praca ta to otwarte pytanie dotyczące ‘bycia w świecie’, istotności materialnego krajobrazu, w którym żyjemy, naszej relacji z nim, możliwości bądź niemożności wspólnego doświadczania rzeczywistości. Spektakl jest ulotną rzeźbą w czasie, tym co widz może zobaczyć i doświadczyć podczas trwania spektaklu, niczym więcej.