Dokument w reżyserii Anny Zakrzewskiej i Joanny Turowicz to filmowy portret artystycznej i osobistej relacji dwóch wyjątkowych polskich artystów. Jedni z czołowych twórców sztuki performance w Polsce lat 70tych zostali pokazani nie na tle środowiska artystycznego, ale domu rodzinnego, gdzie funkcjonują w nieustannym starciu artystycznych racji i osobistych przekonań.

Pokazane w filmie przygotowanie do dużych wystaw w Łodzi i Wrocławiu to pretekst do pochylenia się nad pieczołowicie gromadzonym archiwum ich działań z okresu aktywności grupy KwieKulik. Prowadzona z punktu widzenia teraźniejszości refleksja na temat rzeczywistości PRL-u oraz artystycznych eksperymentów układa się w odrobinę sentymentalną opowieść o sztuce i rodzinie.

Kulik i Kwiek pokazani są jako para artystów, która balansuje między symbiozą a rywalizacją. W filmie została świetnie uchwycona istota twórczości duetu – systematyczność ich pracy i radykalność w działaniu, która zapewniła im trwałe miejsce w historii polskiej sztuki.