Hooman Sharifi jest jednym z najbardziej znanych norweskich choreografów. Jednocześnie najbardziej prowokacyjnym. Dla jego zespołu Impure Company zaangażowany taniec stał się znakiem rozpoznawczym. Najnowszy spektakl nie jest wyjątkiem, jednak tym razem artysta zdaje się nie tyle prowokować nas do działania, co odwoływać do naszych sumień.
Na naszych oczach choreograf destyluje złożone zazwyczaj stany (żalu, agresji, gniewu, desperacji) do stadium ich najbardziej podstawowych fizycznych przejawów i jako takich „używa” jako budulca do konstruowania emocji i akcji. To wymowny fizyczny spektakl inspirowany pismami Nietzschego, Hanny Arendt, Rolanda Barthes’a i Petera Handkego. Cytaty z tekstów towarzyszą zresztą spektaklowi w formie projekcji video: publiczność ma mnóstwo czasu by się z nimi zapoznać i skonfrontować z działaniami na scenie. „Akt czytania” jest nieodłączną częścią procesu, któremu poddają się wspólnie tancerze i widzowie. „O przemocy” Hanny Arendt jest spoiwem tego politycznego przedstawienia.
„Spektakl Sharifiego jest niczym rozdzierający lament, wywołany aktami gwałtu izolującymi nas od świata – tego świata, do którego tak bardzo wciąż chcielibyśmy należeć.”
Marianne van Kerkhoven