Warsztat Re-kompozycja proponuje wymianę doświadczeń związanych z indywidualnymi praktykami choreograficznymi. Zaprasza uczestników do podjęcia próby identyfikacji własnego podejścia do tworzenia tańca, otwiera pole do dyskusji nad indywidualnymi metodami, proponuje dosłowną wymianę praktyk między uczestnikami zajęć: grę z założeniami poszczególnych metod, ich wspólne rozwijanie, upraszczanie lub przekształcanie. Kompozycja (choreografia) zawiera w sobie możliwość wielu praktyk, w jej obrębie często jesteśmy w stanie używać jej narzędzi na wiele różnych sposobów. Motywem przewodnim warsztatu jest pytanie o to, jak konstruujemy znaczenia komponując relacje pomiędzy różnego rodzaju obiektami – czy to „obiektami” choreograficznymi (ruchem) czy innymi elementami przedstawienia (światło, muzyka, przestrzeń, kostium, etc). Punktem wyjścia dla warsztatu, którego podstawę stanowić będzie praca nad indywidulanym materiałem każdego z uczestników, będzie przykład mojej własnej strategii choreograficznej, w ramach której z wielu różnych zgromadzonych (choćby dzięki edukacji) i zapisanych w pamięci elementów – tanecznych stylów, gestów i imitacji konkretnych technik – re-komponuję materiał zdolny odsłonić wiele zapisanych w moim ciele warstw. Warstw na swój sposób wspólnych także innym ciałom (poprzez użycie znanych technik i stylów), a jednocześnie indywidualnie przez ciało przekształconych, decydujących o mojej wyjątkowości. Choreografia jest tu zatem postrzegana jako tworzenie własnej gramatyki, własnej składni dla zgromadzonego przez lata cielesnych doświadczeń słownika; z kolei nieustanną re-kompozycję tego słownika za pomocą indywidulanej gramatyki i w obrębie kolejnych prac rozumiem jako swoją indywidualną praktykę – strategię choreograficzną.