Fizyczne właściwości większości piłeczek pingpongowych są zazwyczaj podobne. Przeciętna piłeczka ma średnicę czterdziestu milimetrów i waży 2,7 grama. Mogą przemieszczać się trzema sposobami: metodą kulania się po podłodze, metodą zakrzywionego lotu oraz poprzez serie skoków przecinających przestrzeń. Wprawione w ruch z wysokości 30 centymetrów są w stanie wznieść się nie wyżej niż na 23 centymetry. Z każdym podskokiem wysokość zmniejsza się w stopniu odpowiadającym pierwszej relacji, i tak aż do momentu gdy nie są już w stanie poderwać się z podłogi. Specyfika podskoku jest niezwykle uzależniona od podłoża. Przy odpowiedniej powierzchni piłeczki za każdym dotknięciem wydają z siebie odgłos produkując dudniące staccato. Ogromny wpływ ma na nie także siła początkowego impulsu do skoku. W końcu, w wyniku tarcia na styku piłeczka-powietrze-ziemia, zatrzymują się. W grupie jednakowoż piłeczki pingpongowe zachowują się nieobliczalnie, a czasami nawet porzucają swe utarte trajektorie.
Begüm Erciyas, choreografka urodzona w 1982 roku w Ankarze, gdzie studiowała biologię molekularną i genetykę, równolegle angażując się w różnorodne projekty taneczne jako członek kolektywu [laboratuar] – performatywnej grupy badawczej i projektowej. Po wyjeździe z Turcji studiowała w Salzburskiej Eksperymentalnej Akademii Tańca (SEAD). W 2006 roku została stypendystką prestiżowego programu DanceWEB w ramach festiwalu ImPulsTanz w Wiedniu i współtworzyła kolektyw artystyczny Sweet and Tender Collaborations. Od 2007 roku była beneficjentką wielu stypendiów i rezydencji w Niemczech, a od 2010 roku mieszka i pracuje w Berlinie, gdzie w 2011 roku otrzymała stypendium Senatu Miasta Berlina. Jej ostatnie prace to „Ballroom” (spektakl przygotowany w ramach europejskiego projektu LOOPING 2010, wyróżniony przez sieć prezenterów Aerowaves), „the lake” (Kampnagel Hamburg, 2011), „MATCH” (Tanz im August Festival Berlin, 2011) oraz „this piece is still to come” (Kampnagel Hamburg, 2012).