Agata Siniarska
Hyperdances
  • Jakub Wittchen
  • Jakub Wittchen
  • Jakub Wittchen
  • Jakub Wittchen
  • Jakub Wittchen
  • Jakub Wittchen
  • Jakub Wittchen
  • Jakub Wittchen
  • Jakub Wittchen
  • Jakub Wittchen
10.10.2015 – 11.10.2015
Galeria Art Stations
20.06.2016
Teatr Studio, Polska, Warszawa
07.05.2017
Galeria Labirynt, Polska, Lublin
27.05.2017
Muzeum Sztuki, Polska, Łódź
17.09.2017
BWA Awangarda, Polska, Wrocław

Hipertańcem może być niepoliczaność molekuł.
Hipertańcem mogą być ruchy tektoniczne.
Hipertańcem może być biosfera.
Hipertańcem może być suma wszystkich materiałów jądrowych na Ziemi.
Hipertaniec może być bardzo trwałym produktem bezpośredniego ludzkiego działania, takich jak styropian lub produktem nie-ludzkim: suma wszystkich szumów morskich fal.
Hipertańce mają liczne wspólne właściwości. Przede wszystkim są sprawcze.
Nie są jednostkowe, lecz współdziałające z innymi aktorami, z bytami ludzkimi
i nie-ludzkimi.
Hipertańce są wysoko-wymiarowe, co powoduje ich bycie niewidzialnymi dla ludzi na odcinkach czasu, są również trudne do ogarnięcia w przestrzeni. To znaczy, mogą być wykryte tylko poprzez swoje liczne powiązania.
Hipertaniec jest hiper względem bakterii, cytryn, promieniowanie ultrafioletowego, ludzi.
Hipertaniec jest przy nas, na nas, w nas. To jest ciało moje, ale także ciała robaków darwinowskich. To ciało organów elektrycznych, spożycia żywności i komórek macierzystych. Hipertaniec to szeroko rozumiana cała ziemia.
Artystki i artyści post modern dance swoimi działaniami rozszerzyli pole aktywności tańca – każdy, nawet najbardziej ordynarny ruch rozumieli jako działanie taneczne, każde ludzkie ciało, bez najmniejszego profesjonalnego treningu otrzymało status ciała tańczącego, scena została przeniesiona do muzeów, na ulice. Poprzez działania kolektywne, jak również̇ użycie ready made, taniec stał się̨ bardziej demokratyczny a problem autorstwa został zakwestionowany. A wszystko to w politycznym kontekście lat 60-tych.
Pierwsze pytanie, które stawiam sobie w tym projekcie to – jakie obecne problematyki mogą budować nasze myślenie o tańcu. Drugie zadanie – jak powyższe rewolucje tańca post modern mogą być reformułowane w obecnym świecie, ponieważ̇ dzisiejsze czasy sprzyjają wielkim problematykom stąd niech i taniec się̨ dzieje w olbrzymiej skali.
Zatem już̇ nie ulica/scena/muzeum, ale cała Ziemia!
Nie wyłącznie ciała ludzkie, lecz matnia ludzkich i nie-ludzkich wibrujących materii.
Nie działania kolektywne, ale nieskończona wielość spIatań.
Nie Dolly Parton a owca Dolly.

Performans został zrealizowany w ramach rezydencji badawczej towarzyszącej wystawie LET’S DANCE w Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk

pomysł i wykonanie
Agata Siniarska

przy wsparciu
Instytutu Muzyki i Tańca

Artyści
Rezydencja na wystawie
07.08.2015 – 17.08.2015
Studio Słodownia +3