Projekt „Polska” odnosi się do dwóch zjawisk: sympatii i empatii. Spektakl, korzystając z rożnych środków wyrazu, takich jak taniec, performance, muzyka oraz wideo, lekko humorystycznie pro-wokuje widza do fizycznej reakcji na to, co widzi. Jedni odczują zażenowanie, inni będą zmagać się z własnymi projekcjami i wyobrażeniami na temat tańca. Większość zapewne pomyśli o performance i performatywności, o osiągnięciach i sukcesach, ale także o urazach i porażkach, jakich w tańcu doświadczyli. Tancerka ubrana jest w sportowy narodowy strój biegaczki. Jej ciało nie może uciec przez kulturowymi uwarunkowaniami.