Tadeusz Kantor (1915-1990) To jeden z najbardziej znanych na świecie polskich twórców teatru i sztuki. Malarz, scenograf, reżyser, aktor, animator happeningów, poeta, teoretyk sztuki. Prekursor polskiej awangardy. Kantor jest twórcą współczesnego teatru polskiego, awangardowej metody teatralnej, która przeszła wraz ze swym twórcą wiele przemian od teatru „informel”do teatru „zerowego” oraz tak zwanego „teatru śmierci” w „Umarłej klasie”. Malarstwo i teatr przenikały się nawzajem przez całe jego życie. Do końca pozostały ze sobą tożsame.

Wśród wielu wystaw szczególne miejsce zajmują prezentacje w: Galerie de L’Université A.G. (Paryż 1966), Demarco Gallery (Edynburg 1972), Whitechapel Art Gallery, Main&small galleries (Londyn 1976), Centre d’Arts Contemporains (Orlean 1990), Sezon Museum of Art (Tokio 1994), Itami City Museum of Art. (Hyogo 1995), The Czech Museum of Fine Arts, (Praga 2003), a także liczne próby reinterpretacji tej twórczości w ramach „Festiwalu Kraków 2000 – Europejskie Miasto Kultury” oraz wystawa „Tadeusz Kantor. Interior imaginacji” („Zachęta” Warszawa, „Cricoteka” Kraków 2005).

Prace Tadeusza Kantora znajdują się w wielu państwowych i prywatnych kolekcjach. Wśród nich najważniejszym miejscem jest krakowska „Cricoteka” – Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora, istniejąca od 1980 r. Pełni funkcję archiwum, galerii, placówki naukowej i jednocześnie „muzeum”.