Spektakl powstał z połączenia silnej fascynacji muzyką epoki Renesansu, a także jej współczesną interpretacją Stinga. W naszym spektaklu próbujemy połączyć ze sobą tradycję i współczesność, więc przy tworzeniu choreografii najtrudniejszym zadaniem było stworzenie takiego języka ruchowego, który korespondowałby ze stylem muzyki Johna Dowlanda – czy to z jej oryginalną wersją wykonawczą, czy z interpretacją Swinga. Staraliśmy się stworzyć spektakl, który z jednej strony jest inspirowany technikami demi klasycznymi, a nawet tańcami dworskimi, a drugiej strony jest w pełni współczesną wypowiedzią choreografa i młodych tancerzy, która mimo, ze czerpie z tradycji jest jej nowoczesną, pełną dynamiki, ekspresji, siły i energii interpretacją.