„Musimy wyruszyć. Musimy wyjść i znaleźć to, co istotne. Szukać tego, co zewnętrzne, ale nie geograficzne. Kosmiczna przestrzeń, niewpisująca się ani w klasyczną narrację o podróży, ani w migrację, uwidacznia porażkę teraźniejszości. Ruch odbywa się tutaj w inny sposób. Chodzi o utrzymywanie dystansu, a jednocześnie o skompletowanie rzekomo niekompatybilnych fragmentów – zmuszenie ich do dopasowania się do siebie, tak by stworzyć niezwykłe morfologie i przywołać to, co nieprawdopodobne”.