Pomysł projektu Polish-Israeli Choreographic Exchange narodził się z chęci stworzenia regularnej platformy wymiany doświadczeń i idei dotyczących aktualnego stanu i rozwoju współczesnej sceny tanecznej w Polsce i Izraelu. Idea powstała w dialogu 3 partnerów – Instytutu Kultury Polskiej w Tel Awiwie, Art Stations Foundation / Stary Browar Nowy Taniec w Poznaniu i Teatru Tmuna w Tel Awiwie. Program zainicjowano w październiku w 2014 roku podczas Tmuna Festival, w ramach którego zaprezentowaliśmy izraelskiej publiczności młodą polską choreografię, a poprzez wykłady i dyskusje wprowadzaliśmy się wzajemnie w aktualny kontekst polskiej i izraelskiej sceny tanecznej. Tym samym ustanowiona została przestrzeń spotkania obu środowisk.
Rewizyta artystów izraelskich i prezentacje ich pracy w ramach Stary Browar Nowy Taniec na Malcie 2015 są okazją do kolejnego spotkania i kontynuowania podjętych w zeszłym roku refleksji. Mamy nadzieje przybliży nas to do wypracowania formuły długofalowej wymiany idei i doświadczeń między polskim i izraelskim środowiskiem tańca. Wierzymy, że jest ona możliwa do realizacji na różnych poziomach – praktycznym, teoretycznym, kulturowym, politycznym, osobistym, narodowym, emocjonalnym – oraz że nawiązany dialog pozwoli na wspólne opracowanie różnych metod pracy, myślenia o, i prezentowania współczesnej choreografii. Wierzymy, że forma współpracy powinna kształtować się zarówno w drodze formalnej, jak i nieformalnej wymiany doświadczeń i pomysłów oraz obustronnego i inspirującego spotkania artystów/teoretyków/kuratorów z obu krajów. Zamiast wtłaczać artystów polskich i izraelskich w zawczasu określone i narzucone im formaty współpracy, pragniemy zainicjować dialog zapraszający wszystkich partnerów projektu i choreografów do dyskutowania i kreowania nowych formatów i przestrzeni, w których takie kolaboracje mogą zdarzać się w sposób naturalny i organiczny.
Poznańska festiwalowa odsłona projektu pozwoli publiczności na spotkanie z najnowszą izraelską choreografią, i będzie kolejną okazją do poszukiwania mocnych podstaw do wspólnej (mamy nadzieje corocznej) pracy.