One’s company, two’s a crowd to drugi spektakl duetu Philippe Blanchard i Gemma Higginbotham. Posługując się bogatym i nowatorskim językiem swojego tańca, opowiadają o sytuacji jednostki w społeczeństwie, o naszej ludzkiej potrzebie do tworzenia więzi i o grach, które podejmujemy w stosunkach społecznych. Interesuje ich piękno naszej niby-normalnej normalności; konformista i buntownik w każdym z nas; tragikomiczne, czasem wręcz absurdalne, przywiązanie do edukacji społecznej; momenty izolacji – chwile, kiedy możemy zrzucić zewnętrzną fasadę i odsłonić to, co w obecności innych udaje nam się ukrywać. Scenicznym tłem spektaklu jest projekcja, której elementy “przeciekają” do przestrzeni gry, budując interakcję między rzeczywistością i sceniczną fikcją.
„… osobiste, urzekające; wchodzi pod skórę”
Svenska Dagbladet
„Fantastyczny pokaz tego, co najlepsze w nowoczesnym tańcu”
Västerbottens Folkblad
„Philippe Blanchard i Gemma Higginbotham swoimi przedsięwzięciami inspirują i wprowadzają świeży powiew do świata tańca”
Västerbottens Kuriren
Philippe Blanchard pochodzi z Francji. Studiował taniec i muzykę w Conservatoire National de La Rochelle. Przez rok pracował w Jeune ballet de France w Cannes. Był tancerzem Nederlands Dans Theater I takich zespołów jak Grand Ballet de Genéve (Wladimir Pankov), Batsheva Dance Company (Ohad Naharin), czy Cullberg Ballet (Mats Ek & Carolyne Carlsson). Spotkanie z Lloydem Newsonem oraz kurs dla choreografów i kompozytorów w Bretton Hall sprawiły, że Philippe postanowił zająć się choreografią. W 1994 roku zaczął tworzyć samodzielne choreografie i szybko zdobył opinię jednego z najciekawszych choreografów w Szwecji. W 1999 roku założył grupę Adekwhat, z którą stworzył spektakle: Airbag (1998), Noodles (2001), Quiproquó (2003). W 2005 roku, razem z Gemmą Higginbotham zrealizował Too much night ego. W 2006 roku ich współpraca zaowocowała kolejnym spektaklem, One’s company, two’s a crowd.
Gemma Higginbotham pochodzi z Wielkiej Brytanii. Po ukończeniu NSCD (Northern School of Contemporary Dance) w Leeds, kontynuowała studia w PARTS (Performing Arts Research and Training Studios) w Brukseli. Pracowała z takimi choreografami jak Michelle Anne De Mey (Belgia), Akram Khan (Wielka Brytania), Manuela Rastaldi (Włochy/Belgia), Rasmus Ölme (Szwecja/Belgia), Max Cuccaro (Włochy/Belgia) i Philippe Blanchard (Francja/Szwecja). Ma za sobą również doświadczenia filmowe, brała udział w Deep in the Wood by Theiry De Meya i w krótkometrażowej produkcji Marii José Burki. W 2004 zaczęła współpracę choreograficzną z Philippe Blanchardem, która jak dotąd zaowocowała dwoma spektaklami – Too Much Night Ego i One’s company, two’s a crowd.
 main.jpg)
.jpg)
.jpg)