Po zeszłorocznym, owacyjnie przyjętym przez publiczność spektaklu threeseconds & No Credits, wiedeński choreograf Willi Dorner powraca do Poznania ze swoim najnowszym spektaklem „404”, którym kontynuuje swoje badania nad komunikacją i językiem tym razem dotykając problemu paradoksalnej niemożności skutecznej międzyludzkiej komunikacji w dobie Internetu. Tytuł spektaklu nawiązuje do internetowego slangu gdzie 4’0’4 znaczy Not found (http:error message /wiadomość o błędzie w transmisji) – nie mieć sygnału, niemożliwość połączenia. Dla Dornera 404 staje się symbolem niezdolności ludzi z pokolenia Internetu do tworzenia społecznych kontaktów i pielęgnowania związków. A wszystko to w zapierającej dech w piersiach, opartej na siłowym fizycznym kontakcie, ruchowej formie podlane typowym dla choreografa dystansem i rozpisane na 7 tancerzy i gitarzystę.
„Dorner przygląda się ułomnym związkom miedzy ludźmi. (…) zderza i łączy ze sobą na scenie 3 mężczyzn i 4 kobiety. Lecz gdy tylko formuje się grupa ciał, następuje katastrofa. Rozpad bliskości i zanik współczucia przypomina przepalenie się komputerowego procesora, rozpacz i śmierć stanowią trwałe zagrożenie. Płaszczyk skrywający pokazowe samozadowolenie jest cieniutki. Pod nim czai się chłód i brutalność. Ludzie są wykorzystywani, popychani, niemal miażdżeni. Nawet proste objęcie ramion może być zagrożeniem. miłość? Error!”
Isabella Wallnöfer, Tanzquartier Wien. 23.01. 2006
„(…)kompozycja Heinza Ditscha jest idealną fuzją dźwięków elektrycznej gitary i motywów filmowych, choćby Walkirii Wagnera – tematu muzycznego z „Apocalypse Now“. Muzyka oddaje tę samą przemoc i agresję, co taniec Dornera. Choreografia to nieustanne zmaganie, walka, zapasy, szarpanina. Dorner pozwala ciałom zderzać się, wciąż przepychać i upadać. (…) Udało mu się wykreować bezlitosne taneczne zdarzenie, które ukazuje się naszym oczom niczym naszpikowane niebezpieczna energią pole walki.”
Verena Franke, Wiener Zeitung. 24.01.2006
Willi Dorner jest dziś jednym z najbardziej rozpoznawalnych choreografów niezależnej sceny austriackiej. Po ukończeniu nauki w Konserwatorium Wiedeńskim, kontynuował studia by w 1999 uzyskać certyfikat nauczyciela techniki Alexandra. Studiował także body mind centering i improwizację kontaktową z Andrew Harwoodem i Nancy Stark Smith oraz techniki realisingu u Stephena Petronio. Łączenie tych doświadczeń stanowi cechę charakterystyczną jego tańca.
Współpracował jako tancerz z Niną Martin (Nowy York) i Markiem Tompkinsem (Paryż). Od początku l.90 tworzy własne choreografie. Jego spektakle cieszą się popularnością na całym świecie (Cie. Willi Dorner występowała niemal w całej Europie, Stanach Zjednoczonych i Ameryce Południowej) i uznawane są przez krytykę taneczną za jedne z najciekawszych zjawisk współczesnej awangardowej sceny tanecznej.
Willi Dorner jest laureatem wielu nagród choreograficznych, jego zespół wielokrotnie nagradzało Austriackie Ministerstwo Kultury, a spektakl mazy uznany został za najlepszą produkcję taneczną w Austrii w 2000 roku.