W 2006 roku fundacja Art Stations Foundation zainicjowała pierwszy w Polsce program rezydencyjny Solo Projekt, którego misją stało się wspieranie polskich twórców tańca w poszukiwaniach własnego, indywidualnego języka artystycznego. Program przeznaczony był dla artystów u progu choreograficznej kariery, których zainteresowania wychodziły poza tradycyjnie rozumiany „teatr tańca”, a szczególny nacisk położony tu został, zgodnie z ideą całego programu Stary Browar Nowy Taniec, na proces twórczy i artystyczny eksperyment z nadzieją na podjęcie przez rezydentów próby namysłu i dyskusji nad sztuką choreografii oraz/i poszukiwania dlań nowych środków scenicznej ekspresji.
Mottem programu stały się słowa angielskiego choreografa Jonathana Burrowsa, według którego do stworzenia tańca potrzebna jest „przede wszystkim głowa”, zachęcające młodych twórców do podejmowania artystycznego ryzyka i skupienia się na refleksji i (auto)refleksji oraz poszukiwaniach formalnych i cielesnych. Istotnym elementem programu (obecnym od edycji SP 2008) była obecność opiekuna artystycznego uczestniczącego w selekcji artystów i towarzyszącego rezydentom w procesie powstawania spektaklu.
W ciągu 8 dotychczasowych edycji projektu wsparcie produkcyjne, promocyjne oraz opiekę merytoryczną w ramach Solo Projekt otrzymało 23 artystów. W 2014 roku program został wstrzymany (z powodu intensywnych obchodów dziesięciolecia fundacji Art Stations), co sprzyjało jego ewaluacji, a co za tym idzie pogłębionej refleksji nad możliwymi drogami jego kontynuacji i rozwoju. Zdając sobie sprawę, że stworzenie programu promującego twórczość solową przyczyniło się do rozkwitu tej formy sztuki w Polsce, jednocześnie wierząc, że wybór formy solowej powinien być przede wszystkim decyzją artystyczną, a nie koniecznością wymuszoną regułami programu, od 2015 roku program funkcjonował w rozszerzonej formule Solo Projekt PLUS otwartej na tworzenie w ramach rezydencji w Starym Browarze także duetów i trio.
