Zapraszamy na kolejne (po prezentowanym w 2005r. w Browarze przedstawieniu „Steak House”) spotkanie z twórczością szwajcarskiego choreografa Gilles’a Jobin.
Tym razem zobaczymy, w miesiąc po światowej premierze, najnowszy spektakl artysty, w którym po raz pierwszy zwraca się on ku słowom. To właśnie słowa są spoiwem struktury przedstawienia – rodzajem scalającej je złotej nici. Teksty i głosy, słyszane ze sceny są poddawane manipulacji w niekonwencjonalny sposób (poprzez sztuczną produkcję mowy za pomocą oprogramowania pozwalającego na syntezę głosu).
Program TTS (text to speech) konwertuje język pisany na język mówiony. Niektóre z konfiguracji pozwalają również przekształcać transkrypcję fonetyczną w formę wokalną, mieszć i dowolnie łączyć fragmenty słów, fonemy, bądź wygenerować model głosu posiadający własną charakterystykę. Zabieg przetwarzania transmisji staje się rodzajem audio-interakcji. Intonacja, akcent, typ zdania i funkcja informacyjna języka stają się spoiwem łączącym tancerzy i choreografa.
Ryzykowna mowa w spektaklu Text To Speech, Gilles Jobin dekontekstualizuje najbardziej konkretne i trwałe elementy własnego języka, a następnie dogłębnie je analizuje z różnych perspektyw. To, co zostaje, jest kontemplacją przemocy. Zarówno fizycznej, jak i politycznej.
Kontemplacja fenomenu przemocy obecna jest w każdej cząstce spektaklu. Relacje ciało-ekran, język multimediów-wysiłek fizyczny, są szansą na eksplorację nowych przestrzeni, w których tancerz oraz ruch są częścią większego organizmu. Pierwsza gra, którą można by opisać jako post-sytuacyjną jest punktem zapalnym i mechanizmem wprowadzającym całą machinę w ruch. Głosy, języki, ściągnięte z Internetu teksty historyczne oraz te aktualne, są przekształcane i manipulowane do momentu, w którym zaczynają tworzyć monolityczne, poetyckie środowisko.
Przepełniony humorem dwuznaczny pląs wpływa na naszą zdolność postrzegania. Jest to proces bardzo przypominający relację obraz-ciało, która została rozwinięta we wcześniejszych produkcjach (np. Braindance z 1999). Fale i częstotliwości, pętle i sample, mixy i interakcje są podmiotem tego napędzanego manipulacją i impaktem podejścia. Wszystko to konstytuuje rodzaj zmaterializowanego słyszenia, które rozwija się i jest manifestowane w różnych formach podczas trwania spektaklu.