Solo Quotation marks me poddaje pod dyskusję funkcjonujące we współczesnym tańcu definicje choreografii. Spektakl oparty jest na dwóch tekstach, które stworzyły paradygmat dla tanecznej praktyki XX wieku – The Art of Making Dances autorstwa Doris Humphrey i No manifesto Yvonne Rainer. Quotation marks me obejmuje koncepcje prezentowane w obu tych tekstach, traktując te przeciwstawne postawy wobec choreografii jako punkt wyjścia – możliwość stworzenia nowego stanowiska. Artystka nie rozstrzyga, która z dwóch postaw jest właściwa, spektakl jest raczej próbą zakwestionowania wszechmocy uznanych autorytetów.

W swoim pierwszym solo „Quotation marks me” z 2001 roku(…) Chauchat zestawiła dwa ważne w historii tańca teksty;, „The Art of Making Dances” Doris Humphrey z 1959 roku i sławny ”no manifesto” Yvonne Rainer, którym heroina post-modern dance zaatakowała w 1965 tradycyjne rozumienie tańca. Chauchat nie opowiada się po żadnej ze stron, wywołując efekty jakich domagała się Humphrey, jednocześnie negując je zgodnie z koncepcją Rainer. Odwoływanie się w swojej pracy do historii tańca jest dla Alice Chauchat bardzo ważne. Mając niespełna trzydzieści lat, rozumie medium tańca jako odpowiednik sztuk wizualnych, dostrzegając wszystkie możliwości analizy, autorefleksji i meta-teorii. Jej prace wyróżnia to, że mimo ściśle konceptualnego podejścia nie są przeintelektualizowane, ale inteligentne i zmysłowe.

+