Powodem pracy nad tą wystawą było spojrzenie na proces historyczny oraz lokalną historię sztuki, która stała się jedną opowieścią.

Zbiór różnych, pozornie niepowiązanych za sobą narracji – tekstów zkolekcjonowanych dla wyjaśnienia konstrukcji wystawy oraz relacji pomiędzy światami sztuki – akademii sztuki – rynku sztuki – galerii prywatnych – artystą, wprowadza raczej rodzaj rozszczepienia pokazując odmienności pomiędzy różnymi rzeczywistościami, niekoniecznie kreując spójny obraz. W wystawie zachodzi konfrontacja zupełnie różnych dzieł sztuki i postaw artystycznych, które stają się aktami komunikacji, nie tylko pomiędzy sobą, ale również z publicznością.