fot. © VBK
W lutym Art Stations Foundation zaprezentuje filmy Valie Export, jednej z najbardziej znanych artystek, której twórczość rozważana jest w kontekście szeroko pojętej sztuki feministycznej.
To, na co warto zwrócić szczególną uwagę w jej pracach, to szereg realizacji, w których artystka eksperymentuje z obrazem. Filmy, video, preformances, fotografie składają się na postrzeganie Export jako artystki doskonale poruszającej się w przestrzeni tych mediów.
Śledząc chronologicznie prace Export, można dostrzec kilka ważnych momentów. Wczesne filmy mocno nawiązują do estetyki kina strukturalnego. W tym czasie tj. pod koniec lat 60. artystka tworzy prace wykorzystujące multiprojekcje w różnych formatach taśmy filmowej: super-8, 8 mm, czy 16 mm. Początek lat 70. to mocne zainteresowanie ciałem, zarówno w kontekście body artu, jak i prób zbudowania autonomicznych strategii narracyjnych w obrębie filmu. W tym czasie oprócz medium filmowego coraz częściej pojawia się video, szczególnie jeśli chodzi o zapis performances artystki. Późniejsze prace skupiają się na różnorodnych kontekstach dotyczących ciała. Warstwa wizualna to ekwiwalent mapy ludzkiej cielesności.
Pokaz w Starym Browarze obejmuje prace zrealizowane w formacie 16 mm.
Program:
Interrrupted line, 1971-72 (3 min.)
Film jest eksperymentem z wizualnym i czasowym aspektem filmu. Geometria fotografowanej przestrzeni nakłada się z wirtualnie odczuwanym upływem czasu. Kino jest tutaj rodzajem zakłócenia realnego upływu czasu.
Man frau und animal, 1970- 73 (10 min.)
Film odwołuje się do religijnej figury Trójcy Świętej i jej kulturowych kontekstów. Stąd „trójca” odnosi się nie tylko do: Ojca, Syna i Ducha Świętego, ale też do społecznych uwikłań jednostki, czyli rodziców, dzieci, państwa, społeczeństwa. Profanacyjny w duchu społecznym i kulturowym film mocno odnosi się do kulturowych i religijnych tabu. Jest też manifestacją podmiotowości i skupienia się na własnej cielesności, która jest także źródłem przyjemności.
Syntagma, 1984 (20 min.)
Syntagma jest próbą zdefiniowania języka filmu, jego struktury. Artystka definiuje poprzez film podstawowe zależności takie jak: montaż, zdjęcia, ruch kamery, konstrukcja obrazu, taśma, pojedyncza klatka itd. Strukturę filmu, jej syntaktyczny charakter Export porównuje do języka narracji filmu fabularnego.
Invisible adversaries, 1977 (112 min.)
Film jest próbą stworzenia psychologicznego i cielesnego portretu fikcyjnej artystki, której choroba psychiczna jest pretekstem do pokazania seksualności jako rodzaju tabu w filmowym obrazie.
