Wideo zostało uznane za środek artystycznego wyrazu, kiedy w roku 1963 Nam June Paik zaprezentował nowatorską Ekspozycję muzyki i telewizji elektronicznej (Galerie Parnass, Wuppertal, Niemcy), pokazując po raz pierwszy monitor telewizora w galerii. Na arenie międzynarodowej, sztuka wideo jest obecna od połowy lat 60. (kiedy to pojawiła się pierwsza przenośna kamera wideo tzw. portapak).

W Portugalii medium pojawiło się dopiero pod koniec lat 70. Musiało jednak minąć wiele lat zanim stało się uprzywilejowaną i niezależną formą artystycznej ekspresji. Grupa twórców o odpowiednim przygotowaniu technicznym i artystycznym wyłoniła się w ciągu ostatniego dziesięciolecia. W tym czasie sztuka wideo zyskała należną jej pozycję w galeriach i instytucjach kultury. Niektórzy artyści, jak na przykład Alexandre Estrela czy João Onofre doczekali się wystaw indywidualnych w portugalskich muzeach. Obaj artyści, podobnie jak Catarina Campino, Filipa César, Noé Sendas, Rui Calçada Bastos, Susana Mendes Silva i Vasco Araújo mieli kontakty z zagranicznymi instytucjami i galeriami, zwłaszcza europejskimi, dzięki czemu zdobyli znaczącą pozycję na arenie międzynarodowej.

Jest wiele powodów, dla których nastąpił rozdźwięk pomiędzy Portugalią i innymi ośrodkami artystycznymi w rozpowszechnianiu wideo. Jako najważniejszy trzeba wymienić historyczną dominację wartości literackich w kulturze, co powodowało usuwanie na drugi plan twórczości o charakterze wizualnym. Inną przyczyną było położenie niewystarczającego nacisku na nowe media w systemie edukacji. Należy wymienić także trudności finansowe w zdobywaniu sprzętu audio-wizualnego do kręcenia filmów i późniejszej obróbki materiału. Nadejście techniki cyfrowej rozwiązało ten problem. Wideo stało się powszechnym medium.

Wybór prac tego pokazu oparty został na znaczącej roli jaką wideo odgrywa w twórczości prezentowanych artystów. Wybrane prace podzielić można na trzy chronologiczne części, które obejmą filmy wybranych artystów z lat 80. i początku 90., późnych 90. i roku 2000. Prace poprzedzi wprowadzenie i trzy krótkie wykłady na temat portugalskiej sztuki wideo i jej recepcji na świecie.